10 Ekim 8. yılında: ‘Onları yola düşüren barışa daha sıkı sarılma gerek’ 

Duygu KIT

DERSİM – 400 kişinin yaralandığı 10 Ekim Ankara Katliamı’nın üzerinden sekiz yıl geçti. Ülke tarihinin en büyük katliamlarından biri olan saldırıya tanık olanlardan ve 10 Ekim Aileleri Derneği’nden Ali Haydar Ben, patlamada hayatını kaybeden kardeşi Serdar Ben’i anlattı. Ben, “Acımız geçmiyor ama dik durmak zorundayız çünkü alacağımız bir adalet borcumuz var” diyor.

Serdar Ben 1982 Dersim Ovacık doğumluydu. İnşaat İşçileri Sendikası örgütlenme uzmanıydı. Konfeksiyondan Tuzla tersanelerine kadar değişik sektörlerde çalıştı. Patlamada hayatını kaybettiği sırada İnşaat İşçileri Sendikası’nda örgütlenme uzmanı olarak görev yapıyordu.

‘SERDAR’I ARARKEN 60 CESETTEN FAZLASINA BAKTIM’ 

Kardeşi Serdar’ı ararken onlarca hastane ve morg gezdiğini anlatarak söze başlayan Ben, “her sene patlamayı tekrardan yașıyoruz”, “acı hala aynı acı katliam hala o alanda duruyor” diyerek o günü şöyle anlatıyor, “Adli Tıp önünde yaşananlar, oradaki ailelerin çığlıkları, isyanları dayanılır gibi değildi. Ben robot gibiydim mesela, durgunlaşmıștım. Robot gibi Serdar’ı arıyordum. Üstelik koşulum çok zordu çünkü Serdar’ı bulabilmek için şehit düşen birçok arkadaşımızın cesedine baktım. Belki 50-60 cesetten daha fazlasına baktım. Bu çok ağır bir yüktü.”

‘ADLİ TIP’TA SORUN YAŞADIK’

Patlamadan dört gün sonra kalan iki kişi arasında DNA testi ile Serdar’ı bulabildiklerini söyleyen Ben, üçüncü patlamanın da adli tıp önünde günlerce devam ettiğini söyleyerek şöyle devam ediyor, “Adli tıpta sürekli sorun yaşadık. Dördüncü gün olmuştu ama Serdar’ı hala bulamamıştık. Hastanede son iki ceset kalmıştı. Bir yandan savcı ‘Bahçeyi boşaltın artık, 2 kişi kalmış, onlar için de bahçede beklemeyin’ diyordu. Bir yandan polisler ‘Cenazeleri kaçırabilirler, bunları canlı bomba diye gösterebilirler’ diyordu. Sürekli tartışma ve gerginlik oluyordu. Emniyet miting alanı koruması gerektiği yerde orayı koruyordu, oraya yığılmıştı.”

‘DÜŞMANLARIMIZA İNAT AYAKTA DURMAYI BECEREBİLDİK’ 

İnsanların yaşadıklarının hala anlatılması güç olduğunu belirten Ben, “Biz yakınlarımızı ararken güvenlik güçleri bize müdahale ediyordu. Tabii gitmedik, bırakmadık. Sonuna kadar bekledik. Kendi düşmanlarımıza inat dostlarımızla birlikte ayakta durmayı becerebildik, kendi şehitlerimize sahip çıkıp onları alip kendi memleketlerine, kendi illerine, kendi topraklarına götürebildik.” diyor.

‘DAVAMIZI ASLA BIRAKMAYACAĞIZ’ 

Davada kimsenin yargılanmadığını, mahkemelerde de sıkıntı yaşadıklarını belirten Ben şunları diyor, ” Katillerin hepsi sanki tatildeymiş gibi geliyordu mahkemeye. O kadar rahatlardı ki pişkince ailelere hakaret etmeye çalışıyorlardı. Bizler sorumlularının ceza alması için mücadeleye devam edeceğiz. Azmettirenler hala yargılanmış değil. Davamızı asla bırakmayacağız.”